Anja Deferm
In deze wereld van polarisatie, concurrentie en drang naar perfectie geloof ik als dromer heel sterk dat er mensen nodig zijn die in hun kracht staan en op die manier verbinding kunnen maken met elkaar. Want ‘Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt’, schrijft Jeroen Brouwers. Mensen samenbrengen en elkaar een goed gevoel geven, samen iets organiseren in functie van een hoger doel, dat is voor mij niet werken, maar eerder een uit de hand gelopen hobby. Daarvan krijg je als mens bakkenvol energie. Samen werken aan het bruto nationaal geluk.
Ik heb meer dan 25 jaar ervaring in het onderwijs. Als germanist heb ik een voorliefde voor woorden, beeldspraak, filosofie. In de Sint-Martinusscholen in Herk-de-Stad kreeg ik alle kansen om me te ontwikkelen.
Ik mocht er leraar Engels en Duits zijn, coördinator, cultuurcoördinator van ‘hartstocht’, en van 2010 tot 1 januari 2022 pedagogisch directeur. Ik ben nooit het type geweest dat staat voor orde en tucht, voor regelgeving en administratie. In heel mijn schoolse carrière droeg ik gelijkwaardigheid, wederzijds respect voor alle mensen en beroepen hoog in het vaandel.
Ik hechtte veel belang aan een verbindingscultuur: altijd op zoek naar de sterkte in elke leerling en leraar, naar talent maar ook naar menselijke kwaliteit. Ik wilde graag leerlingen en leraren uitdagen om hun talenten in te zetten in de samenleving, er iets mee te doen, om zoals Martinus een stukje van hun mantel weg te geven.
Twee parallelle ervaringen zetten mijn wereld stil. Mijn vader werd ernstig ziek en overleed. Corona legde de samenleving plat. Ik had tijd om na te denken. Ik werd op mezelf teruggeworpen, pakte mijn bezigheden van toen ik kind was weer op, ging weer meer belang hechten aan samen tafelen, tijd maken voor mijn gezin, kampen bouwen, creatief bezig zijn, met mijn handen werken in de natuur en groenten kweken in mijn serre, mijn glazen lift. En zo kreeg mijn leven een nieuwe wending. Ik begon te coachen, begeleid mensen in hun eigen zoektocht.
